Fevia lanceert Wegwijzer eerlijke handelsrelaties
Retailers die ermee dreigen producten uit de rekken te halen, verlengde betalingstermijnen, druk zetten bij onderhandelingen… Het zijn stuk voor stuk oneerlijke marktpraktijken waarmee voedingsbedrijven te maken kunnen krijgen. In een nieuwe Wegwijzer geeft Fevia haar leden nu inzicht in hoe ze zich ertegen kunnen beschermen.
Handleiding voor bescherming tegen oneerlijke marktpraktijken
In de nieuwe Wegwijzer eerlijke handelsrelaties beschrijft Fevia welke juridische middelen beschermen kunnen bieden tegen oneerlijke marktpraktijken. De focus ligt daarbij in eerste instantie op de UTP-wet (voor kleine en middelgrote bedrijven met een jaarlijkse geconsolideerde omzet tot 350 miljoen euro). Later wordt de Wegwijzer aangevuld met info over de wettelijke bescherming voor grote bedrijven.
Wat is de UTP-wet?
De UTP-wet werd in december 2021 ingevoerd om ondernemingen te beschermen tegen misbruik door grote afnemers. De bedoeling is om de scheve machtssituatie tussen leveranciers en hun afnemers weer in evenwicht te brengen. Daarvoor werd een lijst van zestien oneerlijke marktpraktijken opgesteld waarop voedingsbedrijven kunnen terugvallen bij de commerciële onderhandelingen tussen leverancier en afnemer. Dat er nu een specifiek wettelijk kader is, zorgt voor extra bescherming en vergemakkelijkt de dialoog in de richting van evenwichtige handelsrelaties.
Zwarte en grijze lijst
De UTP-wet verdeelt de oneerlijke marktpraktijken in een zwarte en een grijze lijst. Praktijken op de zwarte lijst zijn altijd verboden, ook al werden ze onderling overeengekomen. Denk bijvoorbeeld aan een betalingstermijn door de afnemer van 45 dagen (in plaats van 30 dagen). Praktijken op de grijze lijst zijn ook verboden, maar niet als de afnemer en de leverancier er onderling akkoord over zijn en ze duidelijk vermeld staan in het leveringscontract. Wanneer de afnemer bijvoorbeeld aan de leverancier vraagt om de kosten van een promoactie mee te dragen, dan moeten de afspraken daarvoor op papier staan en moet de leveranciers een offerte krijgen voor de bijhorende kosten.
Wat zijn oneerlijke marktpraktijken?
Een marktpraktijk wordt als oneerlijk beschouwd als er overdreven gebruik wordt gemaakt van onderhandelingsmacht. De druk die daarmee gepaard gaat, leidt er dan toe dat – kwetsbare – voedingsbedrijven bepaalde voorwaarden aanvaarden die ze zonder druk niet zouden aanvaarden.
De bekendste – en actuele – oneerlijke marktpraktijk is in die zin wellicht wanneer een retailer druk zet door producten uit de rekken te halen – of ze op een slecht zichtbare plaats te zetten – als de fabrikant niet akkoord gaat met de voorgestelde tarieven. Ook voor deze situatie biedt de Wegwijzer vragen en antwoorden die nuttig kunnen zijn tijdens onderhandelingen.
